Yar diyerek bir kez tuttum elini,
Nazlarını çeke ,çeke usandım.
Çok sevildin tutamadın dilini,
Nazlarını çeke,çeke usandım..

Kurudu akmıyor gönül pınarım,
Yaprak açmaz artık sevda çınarım
Yarim diye bildiğim,ey vefasızım,
Nazlarını çeke,çeke usandım..

Senelerce düştüm senin peşine,
Gönlümü çevirdin şubat kışına.
Bıraktın da beni kalbin dışına,
Nazlarını çeke,çeke usandım..

Hasret koydun beni o gül yüzüne,
İnanmazım gayri senin sözüne.
Akamadım kömür kara gözüne,
Nazlarını çeke,çeke usandım..

Anladım-ki bitmeyecek bu firak,
Gel artık dön geri inadı bırak..
Çiçek açan gönlüm oldu bak çorak.
Nazlarını çeke,çeke usandım..

Sevda bağlarımdan düşerken yaprak,
Nasılda burnuma kokuyor toprak.
Üstüme toprağı sen at ağlayarak
Nazlarını çeke,çeke usandım..

Düşürdün DURAK’ı ince bir derde,
Bazen gözlerime iniyor perde..
Yığılır kalırım belki bir yerde.
Nazlarını çeke,çeke usandım..


Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
2010...KOCAELİ